Cirkels (juni 2023)

Voor de expositie “Kunst bij de Kooi 2023” heb ik dit werk gecreëerd, waarin wol centraal staat. Het schaap diende als mijn inspiratiebron, maar dit keer wilde ik het niet letterlijk op een voetstuk plaatsen zoals bij mijn eerdere werk, “The Chicken Almost Ruled The World.” In plaats daarvan koos ik voor een abstractere benadering. Al snel kwam ik uit bij mijn vertrouwde cirkelvorm, hoewel ik deze nog niet eerder op textiel had toegepast.

Mijn intentie was om het schaap op een subtiele, bijna verborgen manier in het werk te laten terugkomen. Ik heb bewust gekozen voor de kleuren wit, grijs, en zwart, omdat deze voor mij nauw verbonden zijn met het schaap.
Wat dit werk bijzonder maakt, is mijn keuze om voor het eerst natvilten toe te passen. Natvilten is een ambachtelijke techniek waarbij losse wolvezels door middel van water, zeep en wrijving samenkomen tot een stevig geheel. Dit proces gaf het werk een extra laag en meer diepte, iets wat ik met enkel het stikken van cirkels of het aanbrengen van stof niet had kunnen bereiken.

Het maken van dit grote werk was een uitdagend en intensief proces, vooral het vinden van de juiste balans. Het is voor mij belangrijk dat het werk losjes tegen de wand hangt, als een ongespannen schilderij. Hierdoor kan het vrij bewegen met de luchtstromen, waardoor de cirkels voortdurend lijken te dansen en in beweging blijven, wat het werk een levendig en dynamisch karakter geeft.

Cirkels (2017-2023)

Cirkels zijn een terugkerend thema in mijn werk, een fascinatie die al begon tijdens mijn tijd op de kunstacademie. Hoewel het moeilijk in woorden te vatten is, voel ik me sterk aangetrokken tot deze vorm. Cirkels geven mij een gevoel van veiligheid; wanneer ik gefocust aan het werk ben, voel ik me letterlijk in mijn eigen bubbel.

De symmetrie van cirkels biedt een voortdurende uitdaging om de juiste balans in mijn werk te vinden. Het is een proces dat voor mij intuïtief aanvoelt—de vorm en de kleur moeten harmonieus in elkaar overvloeien, bijna alsof ze samen dansen.

Cirkels symboliseren beweging en continuïteit; ze zijn voortdurend in beweging omdat ze geen begin- of eindpunt hebben. Deze eigenschap versterkt mijn gevoel van evenwicht en geeft mijn werk een dynamische energie. Cirkels representeren voor mij een perfecte balans tussen rust en beweging, een wisselwerking die mijn creatieve proces steeds weer voedt.

Cirkels (juni 2024)

Dit werk heb ik speciaal gemaakt voor de expositie “Kunst bij de Kooi 2024”, waarin de wol ook weer centraal staat. Ter gelegenheid van het 25-jarig jubileum van de schaapskooi is het thema “Van Harte” gekozen. Het hart heeft me geïnspireerd, en ik heb de kleurnuances toegepast die ik waarneem bij een afbeelding van een anatomisch hart. De door mij gevilte stukken zijn opzettelijk minder zorgvuldig gevilt om de fragiliteit van een hart te accentueren. Daarbij heb ik geprobeerd het vilt een aderachtige uitstraling te geven.

Het doek is opgedeeld in een linker- en rechterhelft. De halve cirkels symboliseren hoe de twee helften ieder hun eigen functies hebben, terwijl de hele cirkels de essentiële verbinding tussen deze helften benadrukken. Het doek hangt los tegen de wand, zodat de wind ermee kan spelen. Hierdoor kunnen de twee helften ritmisch bewegen, zowel afzonderlijk als samen, als een kloppend hart.

Wetenschappelijk bekeken

Sommige mensen zien in dit werk bloedcellen, terwijl anderen er weer iets heel anders in ontdekken. Het is ontstaan door in te zoomen op een spinnenweb met dauwdruppels (zie foto). In de druppels zag ik ronde vormen, wat me inspireerde voor dit werk. Door dezelfde vorm steeds opnieuw te gebruiken, kon ik mezelf verder ontwikkelen in mijn aquarelstijl.

Dit werk markeert het startpunt van mijn onderzoek naar cirkels. Het maken van deze vorm voelde heel natuurlijk voor mij, dankzij de vloeiende bewegingen die ermee samengaan. Vanaf dat moment zijn cirkels een terugkerend element in mijn werk geworden, omdat ze zowel eenvoud als diepgang bieden.

Aardse patronen

Dit werk is geïnspireerd door de prachtige foto’s uit het boek “Patterns of the Earth” van Bernhard Edmaier. In mijn eerste werken probeerde ik de adembenemende landschappen en patronen uit het boek na te bootsen, waarbij ik me liet leiden door de vormen en kleuren die Edmaier zo prachtig vastlegt. Na verloop van tijd begon ik echter mijn eigen ontwerpen te creëren, waarin ik de inspiratie uit zijn werk combineerde met mijn eigen ideeën en creativiteit.

Voor dit werk heb ik de prikvilttechniek gebruikt. Dit is een methode waarbij wolvezels met behulp van naalden in elkaar worden geprikt om vormen en texturen te creëren. Deze techniek gaf me de vrijheid om niet alleen platte beelden te maken, maar ook om diepte en textuur toe te voegen, wat mijn werk een extra dimensie geeft.

The Chicken Almost Ruled The World

“The Chicken Almost Ruled the World” is een werk dat gebaseerd is op een gedicht dat ik in 2011 heb geschreven. Het gedicht vertelt het verhaal van een kip die zich ondergewaardeerd voelt. Vanuit dit idee ben ik begonnen met het uitvergroten van specifieke delen van de kip, zoals de snavel, de poten, het oog en de hanenkam.

Ik startte met de kleuren rood en geel, omdat de kip deze als de helderste kleuren ervaart. Tijdens het creatieve proces heb ik geleidelijk meer kleuren toegevoegd die binnen dezelfde kleurnuances vallen. Ik heb er bewust voor gekozen om de details van de kip subtiel te houden, zodat het werk voor de kijker interessant blijft om naar te kijken. Dit subtiele element vind ik een mooi aspect van mijn werk; je hoeft er namelijk niet per se een kip in te herkennen.

Hieronder staat het gedicht dat ik in 2011 heb geschreven. Ik heb geen spelling- of grammaticacontrole gebruikt, maar het gelaten zoals ik het toen heb geschreven.
The chicken almost ruled the world, but the squirrel didn’t agree.
He said: ‘The chicken must run the chicken run and not the world’.
All the animals discussed the whole night long.
The hare stamped with his paw, the sheep bleated this and that and the hyena laughed the whole time.
At the break of dawn they still hadn’t an answer.
Then the lion growled out loud, he had the loudest voice you know.
‘Nobody should rule the world, because we are all equal!’.
At that time and that place, the animals came to their answer.
Happy as they were, they got back home.
On the way, the chicken said quite to himself.
‘The chicken almost ruled the world’.