“The Chicken Almost Ruled the World” is een werk dat gebaseerd is op een gedicht dat ik in 2011 heb geschreven. Het gedicht vertelt het verhaal van een kip die zich ondergewaardeerd voelt. Vanuit dit idee ben ik begonnen met het uitvergroten van specifieke delen van de kip, zoals de snavel, de poten, het oog en de hanenkam.
Ik startte met de kleuren rood en geel, omdat de kip deze als de helderste kleuren ervaart. Tijdens het creatieve proces heb ik geleidelijk meer kleuren toegevoegd die binnen dezelfde kleurnuances vallen. Ik heb er bewust voor gekozen om de details van de kip subtiel te houden, zodat het werk voor de kijker interessant blijft om naar te kijken. Dit subtiele element vind ik een mooi aspect van mijn werk; je hoeft er namelijk niet per se een kip in te herkennen.
Hieronder staat het gedicht dat ik in 2011 heb geschreven. Ik heb geen spelling- of grammaticacontrole gebruikt, maar het gelaten zoals ik het toen heb geschreven.
The chicken almost ruled the world, but the squirrel didn’t agree.
He said: ‘The chicken must run the chicken run and not the world’.
All the animals discussed the whole night long.
The hare stamped with his paw, the sheep bleated this and that and the hyena laughed the whole time.
At the break of dawn they still hadn’t an answer.
Then the lion growled out loud, he had the loudest voice you know.
‘Nobody should rule the world, because we are all equal!’.
At that time and that place, the animals came to their answer.
Happy as they were, they got back home.
On the way, the chicken said quite to himself.
‘The chicken almost ruled the world’.
